MY LABYRINTH

Spider-Man

Posted by jacjac , 5/31/2010 4:42 PM

Haha! This one made me laugh! Spider-man 2, Train scene.. Genius!

Posted in sige na indulge | 0 comments

Sheldon Cooper. My man :)

Posted by jacjac 1:05 PM

Unleash my Carnal! Hahaha!! Sosmaryosep! Look at those blue eyes! The smile! Almost perfect! Marry me Jim Parsons! I love his character in The Bigbang Theory, playing Dr. Sheldon Cooper.

Sheldon is distinct for his overtly intellectual personality: he is calculating and cynical, he exhibits a strict adherence to routine, a lack of understanding of irony, sarcasm and humor, and a complete lack of humility; these characteristics are the main sources of his character's humor and the center of a number of episodes. He has been described as the show's breakout character ^{(from wikipedia)}

Better watch TBBT. You'll love it for sure! :) I don't have tumblr kasi, kaya dito na lang. Hehehe..

Posted in sige na indulge | 1 comments

Elemento.

Posted by jacjac 12:22 PM

7minuto.. Oo, 7minuto na lang at ja-jackpot na ako.

Nitong umaga lang, nagising ako ng alas-5. Napaka aga kumpara sa araw na araw na gising ko na alas-6 bago pumasok sa trabaho. May isang oras ako na allowance. Pero nalate pa din ako. Ngayong araw na ito, hindi ako naisalba ng Hataw at Kuliglig. Malas ang araw ko ngayon.

Nalate ako dahil sa mga sumusunod na Elemento:

1. Elemento ng pagkagulumihanan. Late na ako natulog kasi hanggang ngayon magulo pa din ang utak ko. Kahit isang oras man lang ata hindi ako nakaramdam ng tinatawag nila na "PEACE OF MIND". Wag niyo ng itanong kung bakit, baka pati kayo mawalang ng "PEACE OF MIND".

2. Elemento ng katangahan. Nalate din ako kasi pag gising ko ng umaga, magulo pa din ang utak ko. Nakatanga. Tulala. Sabi nila antanga ko daw. Wag ng pahirapan ang sarili at bitawan ang mga bagay kung saan hindi ka na masaya. Hindi ka matatawag na inlab kung hindi ka nagpapakatanga di ba? Yun lang naman yung akin. Hanggat kaya pa, mas piliin na manatili.

3. Elemento ng kaharutan. Nakita ko ang bunso kong kapatid. 19yrs old na pala sya. Dahil sa makulit kaming dalawa, nakipagharutan pa ko sa kanya.

4. Elemento ng musika. Ewan ko. Nung nakita ko yung gitara at keyboard. Tumugtog pa ako. Parang tinamad na nga ako pumasok. Kaso hindi pwede.

5. Elemento ng katamaran. Hindi ako ang tamad sa bahaging ito. Kundi ang longkatuts namin. Pagkakita ko sa uniporme ko, hindi pa nakaplantsa. Nakakainis. Dahil sa nagbi-busyhan sya, ako na lang ang gumawa, kaya ko naman magplantsa ng sarili kong damit.

6. Elemento ng katakawan. Dahil super late na ako, kelangan ko ng umalis. Pero nagutom ako bigla. Nakita ko ang pagkain sa mesa at bagong saing na kanin, kaya naman naghanda ako ng baon ko para may kainin ako sa opisina. tsk tsk.

Kaya naman, 7:15am na ako nakaalis ng bahay. At sa pagkakataong ito, hindi epektib ang hataw at kuliglig. Sa buwan ng Mayo, meron na akong 34mnts late. 40mnts lang dapat ang late sa isang buwan. Since nalate ako ng 7mnts kanina, ang kabuuan ng aking katamaran ay 41mnts! SAyang! isang minuto lang!! Kaya naman meron na akong 30days suspension... Nanaman.. nakakainis..

Posted in story hack | 0 comments

The Silent Suffering Martyr

Posted by jacjac , 5/29/2010 12:57 PM

Posted in stereotype emos | 0 comments

Wala ng kokontra, si Rhea na ang bida :)

Posted by jacjac , 5/28/2010 12:21 PM

Close friends: You’re telling her, pero sa amin hindi?

Jac: Is there any problem? Hindi kame close, but I owe her. She can understand me. She knows what’s happening between us. And most of all, she’s a very nice person.

Close friends: Andito lang naman kami lage, you can text us if you have problems.

Jac: I did, so many times. Nag-iwan din ako ng message sa YM niyo. No one replied. Don’t get mad. Just because she’s the one who’s there for me at times that I can’t contact you guys doesn’t mean I don’t care at all.

Close friends: K.

Jac: wow ha! Ang haba ng text ko yan lang reply niyo? Sorry kung hindi niyo ko maintindihan, pasensya. BTW, Im not OK, still in pain, at dinagdagan niyo pa.. Thanks for asking!! (Pero hindi ko sya ni send, I don’t want any arguments. Super immune na ko dyan.)

That’s our last conversation. Instead of asking me if I was ok, they get mad just because their jealous (I assumed).

We all can’t be heroes. It just so happen that she’s there and you’re not! My gulay, sana naman maintindihan niyo. Enough of this please. You’re all my friends and I don’t want to hurt you. Haay…

Anyways, this entry is for my classmate. Classmate lang. Not a close friend, or best friend. Not a friend either, but I owe her, a lot. I never thought that I will trust her that much. She knows my entire story; she knows everything about us (bf).

I am in pain, became weak and almost give up. Have loads of problem that I cannot almost bear. I can’t contact any of my close friends. Until 1 day, Rhea asked me if I’m ok and said that she’s kinda worried cause of my status and shout on FB and YM. (Naisip ko, close ba tayo?) At first I hesitate to tell her everything. But I am in so much pain, to the point that my heart almost explode (OA ba?) Seryoso, I want to scream at the top of my lungs, nag-wish din na one day sana hindi na ako magising! Naisip ko, I can’t wait sa mga close friend ko. I need somebody to lean on. Then I told her everything. She helps me to carry all my problems. I was shocked when she gave me advices, it really helps me a lot. So smart na hindi nakikita ng iba sa kanya.

Orayt, im gonna make this short.. Natutuwa ako dahil may isang Rhea dela Rosa sa mundong ibabaw. Can analyze problems, can conclude, (parang thesis lang noh!?) knows almost everything pagdating sa love life.. Parang expert (I guess dahil sa experience nya! Haha!) Thanks Rhea for being there! Effective today, close na tayo! Haha! Happy birthday! Aylabyu!

Posted in story hack | 0 comments

The Last Air Bender

Posted by jacjac , 5/24/2010 4:34 PM

Posted in sige na indulge | 0 comments

Humahataw na Kuliglig

Posted by jacjac , 5/22/2010 3:56 PM

Malayo, lage pang trapik dahil na din sa tulay na ginagawa sa c-5. Mas makakaginhawa daw. Lintek, palpak ang plano nila. Lalong nagtrapik pagkatapos ng proyekto. Kaya minabuti nilang isara na lang at ibalik sa dating ruta ang mga sasakyan. Ilang milyon ba ang budget sa proyektong yun at parang nagtapon lang sila ng pera?

3days + 6days + 12days = 21days. Eto ang bilang ng suspension ko bunga ng katamaran ko pero trapik din kasi eh (dahilan ng mga taong tamad). Magmula sa Sta. Cruz, hanggang Novaliches ang byahe ko.Hindi ako nag iisa. 50% ng empleyado ng kompanyang ito ay may suspension. Sa iba marahil ay pabor ang pagka suspendido nila. 6days kasi ang pasok sa amin, whole day kahit Sabado. Marahil ang pagkasuspendido na din ang paraan para makapag bakasyon. Pero hindi sa akin, kasi sa 21days na yun, wala akong pera. Hindi naman kasi ako mayaman gaya nila. Imagine, 21 days kang walang sahod? Anak ng tupa, mayayaman lang hindi aangal sa ganung sitwasyon.

Anyway, nitong isang buwan.. Proud akong ibalita na hindi na ako nalalate. Bukod sa ayaw ko na ng pang apat na memo at 30 days na kasunod na pagpataw sa mga nalalate kagaya ko, sumasakay kasi ako ng KULIGLIG. Mula sa D.Jose hanggang Blumentrit lang naman, tapos sasakay ako ng HATAW. Oo, yung hataw na jeep na maingay. Yung tipong sasabog ung utak mo sa sobrang lakas ng tugtog. Dumadagundong. At pakiramdam mo nasa hukay ang isang paa mo dahil sa sobrang bilis na pagmamaneho ng kaskaserong driver.

Isang araw na nagtaxi ako, nalate pa din ako dahil na din sa pag aabuso ng ibang driver, pinapatagal ang metro para kumita sila. Hindi porke intsik ang apelyido ko eh mayaman na ako. Muka lang ho akong mayaman pero ang totoo, dukha ho ako manong! (nakanang!). At nung nakaraang Linggo nga eh ngkuliglig ako at hataw.. Aba! Akalain mong 15mts pa lang bago mg 8am eh nka swipe na ako. Sobrang saya kaya nun!

Kaya naman iniisip ko na lang na mas masarap langhapin ang alikabok sa umaga, ang init ng panahon at lagkit ng katabi mo dahil na din sa punuan ang sinasakyan ko para dire diretso na ang byahe kesa malate ako. Kahit na hindi na ako magtaxi, ganun din naman yun at peperahan ka lang. Kahit na pakiramdam ko eh maaaksidente kame, wala na akong pakelam. Pag oras mo na, oras mo na. Ang importante, hindi ako malalate!

Kaya naman ang entry na to ay dedicated sa mga driver ng kuliglig, at sa mga maangas na driver ng byaheng Novaliches! Kahit asar sa inyo ang karamihan dahil isa kayu sa cause ng pagtatrapik at mga aksidente, may isang tulad ko na nagpapasalamat dahil naging tagasalo kayo sa aking katamaran sa pag gising sa umaga. Para sa'kin, mga bayani kayung tunay! Salamat ng madame! Hindi na ako nalalate! :))

Posted in story hack | 0 comments

Kapeng Barako lang ang kaya ng bulsa ko

Posted by jacjac , 5/21/2010 3:28 PM

Tama, dapat na nga ata ibasura ang SWS o isa sa paraan ng pag se-survey ng bilang ng mahihirap sa Pilipinas. Hindi na kailangan ng malawakang pananaliksik o pag se-survey.

Naniniwala ka bang "STARBUCKS ang basehan ng statistiko sa pag-unlad ng ating bansa?”

Madami sa atin, lalo na sa mga kabataan ang nagnanais na magpahinga sa loob ng establisimentong STARBUCKS. Bukod sa paborito nila ang kape, may kakaibang pakiramdam din daw na angat sila sa status ng buhay ng iba. Mas popular ‘to kompara mo sa ibang kapehan. Ewan ko kung bakit, baka kasi mas sosyal. Pero kung tutuusin, para na lang itong isang pang masang fastfood tulad ng Jollibee na hindi naman masama kasi masarap naman ang mga pagkain, at dahil paborito ko ito simula nung bata pa ako. :)

Katulad ng iba, na adik na din ako sa kape. Pero hindi sa starbucks. Hindi kaya ang araw araw na P200.00 para lang sa isang baso ng kape. Kopiko na lang, P6.00 lang. Kahit 10 baso ng kape ayus lang. Basta yung mumurahin. Nahiligan ko ito simula nung malapit na ako grumadweyt. Duon kame natutulog sa bahay nila Ley alang-alang sa tatlong thesis (ewan ko kung bakit naging tatlo, ang hirap kaya nun!), samahan pa ng 10 major plates at ang required na scale model. Na ang due date ay isang Linggo na lang at bigayan ng class card. Masarap magtimpla ng kape si Ley. Brewed kasi kaya naadik ako.

Mabalik tayo sa STARBUCKS. Basta naka starbucks ka, sosyal ka na. Anyway, hindi ko na pahahabain ang entry na to. Madame naman blog na nakakalat patungkol sa STARBUCKS. Magbasa ka na lang ng iba, ayun sigurado mas may sense pa. Naki uso lang din ako sa mga blog tungkol dito. Uso nga kasi. Gusto ko lang din kasi ma mention c Ley Malabanan (kelangan imention ang apelyido kasi may ibang sobrang epal na Ley F____ o si Leonora Fuen___). Namiss ko din sila Jo at Malissa. Namiss ko silang lahat.. :(

Posted in story hack | 1 comments

Ritual Before Ritual

Posted by jacjac , 5/18/2010 1:29 PM

Super stress. Dagdagan pa ng problema sa love life (pakshit). At problema sa bahay.. sigh.. Kaya pagdating sa office, always not on the mood for work. But I have to work work work. To bring food for the table!

I discovered some technique that I know to work from my personal experience. I just want to share it with you guys. I’m pretty sure hindi ako nag iisa.. :)

I’ve used MUSIC to get through boring work or focus creatively almost everyday. Lalo na sa field ko, I’ve found that it can help you clear mental blocks to creativity. I really have to be creative as a designer/artist. Parang responsibilidad ko sa mundo na maging inspired at dapat always on the mood, whether I like it or not, to impress my boss (for designs) and to bring home the bacon for painting competitions. In painting, I should do some stuff that I wanted to do before I hold my brush, once na dinalaw ako ng idea at mood, I can deal with my brush and canvass na.. Ritual after ritual.. Gets??

Anyway, music also helped me block out the outside world. Lalo na if I’m using earphones. Si Nelle (officemate) na lage ang sumasagot ng phone. Buti nga ndi sya napipikon. Hehehe.. I can’t even hear my boss always calling me! Ansaya kaya nun! :) Parang sumasabay ako sa rhythm ng music. Parang machine, kapag ng stop ang music, magstop na din ako. It really helps me soothes my mood.

O eto scientific study:

“Pascal said that we enjoy music because it causes us to count without our knowing it. I believe this is also what causes music to increase focus and creativity. Even if we aren’t paying close attention, our brain counts each note and change of rhythm. This counting occupies the part of the mind that hinders our creative abilities. Like a soothing lullaby, music puts the worrisome unfocused part of the mind to sleep so the productive side can get to work.”

It might not seem like a big deal, but listening to music can change your state of mind, causing changes in mood and productivity. Using music as a tool is an easy thing anyone can do to make themselves smarter and happier.

Btw, I was inspired by the Indie-Music particularly She and Him, Michelle Featherstone and A Fine Frenzy! :) At kapag super badtrip ako with my boss, underground music! Cause I know it pisses him off.. Haha!

Posted in story hack | 0 comments

Buang na nga..

Posted by jacjac , 5/17/2010 3:47 PM

I send him a message that I almost made him cry. I was touch the way he react. Actually, nakita ko lang sya sa tumbler, then i rephrase it. Kasi its exactly the word that i really wanted to say.. Share ko lang..

We were sitting no longer talking or touching, and I remember thinking that I didn’t want to argue with you anymore. I didn’t want to sit like this in hurt silence; I wanted to find someway that wasn’t corny sounding to tell you how much happy I am in your arms, how much knowing you had meant to me, and how had I suddenly realized that I’d been so in love with you. I wanted you to know that. I WANTED YOU TO LIKE ME, TO LOVE ME AGAIN JUST LIKE YOU DID BEFORE..

Im just glad that he did appreciate my message.. He said "Im sorry" and he still loves me. Sana everyday lage syang ganun.. Once in a blue moon lang ata sya sweet.. Or baka naman ako ang problema.. Buang na siguro ako..

Posted in stereotype emos | 0 comments

I'll fight for you till my last breath

Posted by jacjac 2:33 PM

I am tired.

Posted in stereotype emos | 0 comments

Nothing is fucking right

Posted by jacjac 1:56 PM

Posted in stereotype emos | 0 comments